Op 20 maart jl. is na een kort ziekbed, op de respectabele leeftijd van 90 jaar, onze
erevoorzitter Jan Boland overleden.
Jan was jaren letterlijk het gezicht van Con Spirito. Hij werd per 01-01-1961 als lid ingeschreven, 60 jaar geleden.
In totaliteit was hij 35 jaar bestuurslid van onze vereniging en vervulde van 1984 tot 1998 de functie van voorzitter. Helaas moest hij om gezondheidsredenen 2 jaar eerder stoppen en kon zo geen vier perioden volledig vol maken. Bij zijn aftreden werd Jan benoemd tot erevoorzitter. Daarnaast heeft hij ook altijd zijn steentje bijgedragen aan het ophalen van het oud papier en was bovendien jarenlang reisleider van de vijfjaarlijkse concertreizen van het koor. Ook is hij na het beëindigen van zijn bestuurlijke carrière nog een tijdlang redacteur geweest van ons lijfblad De Partituur.
Jan was altijd een echt verenigingsmens met een grote staat van dienst.
Het was dan ook voor de meeste leden geen verrassing toen de jaarvergadering van 30 maart 1999 onderbroken werd voor een bijzondere huldiging.
In het bijzijn van z’n naaste familie werd hij door burgemeester L. van As geridderd en benoemd tot Ridder der zesde graad lid in de orde van Oranje-Nassau. Zo staat het letterlijk in de officiële notulen van deze jaarvergadering.In het diepste geheim was dit voorbereid door het bestuur en het viel hem ten deel als dank voor het vele werk dat hij de afgelopen 40 jaren heeft gedaan voor de Dinxperlose gemeenschap en voor Con Spirito in het bijzonder.
Jan heeft gedurende zijn zangcarrière aan meerdere stempartijen zijn steentje bijgedragen. Lang was hij lid van de groep 2e tenoren maar toen de wat hogere tonen al wat problemen gaven is hij overgestapt naar de baritons. De laatste jaren werd Jan een passieve zanger omdat hij problemen kreeg met “de lucht” en het zingen een te grote inspanning werd.
Zijn laatste officiële optreden namens Con Spirito was in 2014 tijdens de concertreis naar Kortrijk in België. We hadden toestemming gekregen om, notabene op 4 mei, medewerking te verlenen aan de dagelijkse herdenking bij de Menenpoort in Ieper, het monument voor de ruim 50.000 gesneuvelde Engelse soldaten uit WO1 die nimmer zijn gevonden dan wel geïdentificeerd.
De fiere wijze waarop hij, samen met Hans Jansen, als een jonge kerel de straat over kwam marcheren om namens het koor een krans te mogen leggen, zal menig aanwezige zich nog wel herinneren!
Hij blijft in onze herinnering als een fijne zangersvriend die samenklank hoog in het vaandel had staan.
mz