Ogen
Als ik het over ogen heb, wil ik als eerste uitroepen: ”Geef je ogen de kost!” Laatst was ik voor een paar dagen op het schiereilandje Tholen en het eerste wat me daaraan opviel was de tegenstelling met mijn vorige bezoek aan Zeeland met de plaatsen Vlissingen en Middelburg en Domburg. Wat is het kaal op Tholen èn OERRUSTIG! Het merendeel van de bestaande kleine plaatsjes bleek zonder uitgaansgelegenheden. Wel zag ik grote, nieuwe kerkgebouwen in het midden van die kleine dorpjes. Dan de volgende dag! Om 06.30 uur, zittend op het zadel van mijn fiets, weet ik te genieten van de ongekende stilte en zie veel vogels en grazende paarden, maar ook het gemis aan (melk-)koeien. Alleen op de weg met een enkele krantenbezorger met van die prachtige rode ochtendluchten op de achtergrond. Voor je het weet heb je dan, bij rustig weer, 30 km over het asfalt gerold en zie je (op de Oesterdam) sportduikers speuren naar oesters, mosselen en koralen. Op naar het ontbijt! Weer veel opgepikt door mijn ogen! Net als elke andere dag rondom huis.
– Je vraagt me wat ik soms in mijn verbeelding zie?
“Potdorie, daar moet ik eerst eens even over nadenken! Nee, hier kan ik nu even niets mee!”
Oren
Oren en horen is een twee-eenheid:
Ik constateer ondertussen dat het volume van mijn tv steeds iets harder gezet wordt.
Hoe vaak zeg ik tegenwoordig niet: ”Wat zeg je?” Het wordt voortdurend lastiger om de dingen te volgen. Voordeel hiervan is wel, dat het soms goed is om niet àlles te horen! Het geluid, voortgebracht door de natuur, is om van te genieten. Denk maar aan het ritselen van bladeren, veroorzaakt door de wind en het soms dreigende gerommel van de donder, de vogels en ….. heel soms de vissen in mijn vijver. Allemaal te horen met mijn oren.
Ook op dinsdagavond bij de zang, heb ik mijn oren echt nodig om aan te sluiten bij Theo en Jan, mijn bariton buren. Daor kan ‘k miene ’oar’n niet miss’n! ‘k Heb ze neudig um alle informatie tut mien te nemmen (van “hoger/laeger” en/of “hoe klunk ’n tekst?”)
Ruiken
Onze neus, net zo belangrijk als de vorige twee organen, staat ook 24 uur per dag aan.
Je ruikt de zeelucht, maar ook de prei op de akkers. Op de fiets (buitenaf) speur ik met mijn neus de boerderijgeuren, daarnaast de industrielucht, de natuur, maar ook een wind. Let wel: een bepaald luchtje kan een waarschuwing inhouden: duidt rooklucht op gevaar?!
Besef daarbij ook dat een bepaalde geur voor een groot deel de smaak van ons eten en drinken aangeeft en, of de inhoud van het net geopende potje niet of wel bedorven is!
Reuk beïnvloedt ook de smaak!
Smaak.
Ik was mijn smaak grotendeels kwijt toen ik corona opliep. Klopt dus wat je veronderstelt. Je eet dan omdat je weet dat je er niet buiten kunt. Je neemt van alles wat, maar het laat je verder onverschillig, omdat de smaakintentie er niet is!
DUS: was ik eigenlijk mijn reukvermogen kwijt en had daardoor ook geen SMAAK!
Gelukkig is dat weer helemaal voorbij en smaakt alles weer goed!
Blijft, dat er over smaak niet te twisten valt! Je mag er een andere mening op na houden, maar
smaak blijft je eigen keuze:
Smaak over eten proef je.
Smaak over kleden beleef je.
Smaak over inrichting is een gevoel!
Voelen
Je kunt er niet buiten. Voelen doe je meestal met je handen. Die laten zien dat je liefhebt! De meest noeste arbeid wordt er mee verricht. Je pakt je (klein-)kinderen bij de hand en (bege-)leidt ze. Handen zijn gewoonweg overal voor nodig. “Ik ben er dolgelukkig mee!” Nou vergeet ik nog bijna dat bekende, niet te missen complimentje. D.i. die aai over de bol geven (of krijgen) en dat schouderklopje. Dat geef je met je handen. Voel ik dat er een wesp over mijn blote arm loopt, dan slaat de paniek niet toe, maar probeer ik hem, vreedzaam, de juiste weg te wijzen. Ik sla hem niet dood! Dat voelt niet goed.
Er bestaat ook een GEVOEL-VAN-BINNEN!
Iets voelt goed of slecht als iets bijvoorbeeld wel/niet loopt (verloopt) zoals verwacht, of dat bij een ziekte iets goed of verkeerd aanvoelt. Gevoelens kun je hebben bij (en over) alles en iedereen.
Intuïtie
Dat is iets doen op gevoel, zonder vooraf de juiste uitkomst te kennen of te weten.
Ik denk dat het zoiets is als “Ga steeds bij je zelf te rade!” Intuïtie is je eigen waarheid!! Of een ander het daar nou mee eens is of niet. Jouw intuïtie zegt, op een splitsing van wegen, waar je het beste naar toe kunt gaan om uiteindelijk daar te komen waar je wilt.
Het is (n.m.m.) iets vooraf aanvoelen komen, een inschatting maken hoe dit of dat uitpakt!
** N.B. Hoe positief kun je de zaken benaderen.!
Bert, dank je wel voor deze bijdrage! Grrt
