Ontmoeten
N.B. Dan pas kan het klikken & klinken
Door het voorvoegsel “ont-” valt de ballast van het hele woordje weg. Moeten! D.i.: Het gáát gebeuren! Het kàn niet anders! Door het voorvoegsel “ont-” verdwijnt de druk die op dit woordje rust. Het betekent eigenlijk: eventjes nìet moeten! Dit houdt in: vrijheid van doen en handelen. Daar zijn we allemaal op zijn tijd weleens aan toe. Dan hoor je iemand zeggen: ”Moet dat nu?” Vooral kinderen, nee, ook volwassenen plegen dat nogal eens te bezigen. Puur om ergens onderuit te komen, waar men op dat moment geen zin in heeft. Eigenlijk is dìt de betekenis van “ont”-moeten! Maar ontmoeten kennen we ook in een andere betekenis: Elkaar tegenkomen! Vaak herinneren we ons nog de eerste ontmoeting. Deze koesteren we of we kijken er met gemengde gevoelens op terug. Gevoelens! Ja, daar gaat het om! Wat vindt er op zo’n moment in je hoofd plaats? Hoe wordt dat dan vertaald naar je fysiek? Vaak blijven je dìe dingen bij: warmte of koude rillingen. Of, wat ook nog wel eens gebeurt: het zweet breekt je uit!. Hoe het ook zij, er vindt in ons iets plaats, buiten ons om! Ingewikkeld en haast niet uit te leggen. Toch wel! Er is een woord voor gevonden: c h e m i e!! Ontmoeten geeft over het algemeen chemie. Maar daar is wel iets voor nodig. Je moet namelijk van twee kanten komen, om elkaar te ontmoeten.
Zo komt er vanuit Gaanderen een expert richting Dinxperlo gereden om ……. te ontmoeten. Welwillende ConSpiritisten komen uit alle hoeken en gaten (Dinxper, De Heurne, van achter de Paol, Aalten, Silvode, Zevenaar) naar de afgesproken plek om elkaar, maar vooral voor de ontmoeting met de expert. Ingewijd in de muziek. Dat is de ene kant. De andere kant gaat over zoiets als “leken”. Deze kant weet er misschien ìets van, maar mag dat een naam hebben? Om elkaar te ontmoeten moet je van twee kanten komen. We komen dus van twee kanten. We constaterren dat die ene kant alles op alles zet om die ontmoeting gestalte te geven. Alles wordt uit de kast gehaald: gezamenlijk op een frisse manier inzingen (“Dona, nobis pacem”), stem voor stem onder handen nemen, (z)onder een strak regime. Het is en blijft uitdagend! Twee uur achter elkaar (exclusief 15 minuten pauze) timmeren en schaven in opperste concentratie (nou ja!). Dat is die ene kant. Opgefrist, uitgeput, of met een hoofd stampend vol keren de zangers huiswaarts. Het zit er voor vanavond weer op. En ………… de noten zijn op de plaats geparkeerd. Lied na lied passeerde de revue en aanstaande week krijgt dit alles een vervolg, om dan ….. tot de conclusie te komen, dat toch wel het een en ander is weggezakt in het moeras van het geheugen. “Hoe komt dat toch? Ik krijg het er niet in!”
Thuis aan de gang geweest? Thuis aan de gang geweest! MuseScore geraadpleegd en herhaald en herhaald? MuseScore geraadpleegd en herhaald en herhaald! Ja juist, dat is die andere kant waar het vandaan moet komen. Er voor gaan zitten en steeds maar weer herhalen. Als het vandaag niet lukt dan lukt het morgen of overmorgen wel. Maar ik zal het er in krijgen! Het lijkt wel werken voor een proefwerk. Iedere oefening is een stap in de richting van die ander, door ons expert genoemd! En als we dan van die voortdurende oefenkant komen kunnen we elkaar ontmoeten: wij zangers en de expert, de Con Spiritoleden en de dirigent. Om met het ontmoeten van zanger Stef Bos te spreken: Het kan ontaarden in geluk. In dat geluk kun je verdwijnen òf je maakt het stuk.
Toch de moeite waard om in dat harmonieuze, gelukzalige van klinkende klanken te mogen verzinken. Voor de toehoorder, de zanger en de expert. Op naar 9 november en de andere ontmoetingen.
grrt
Stef Bos: Je moet van twee kanten komen om elkaar te ontmoeten!
ONTMOETING (Stef Bos)
Je moet van twee kanten komen om elkaar te ontmoeten
Je moet eigenlijk toevallig onderweg zijn-
Je moet geen doel voor ogen hebben
En je moet laten gebeuren waarvoor je bang bent
Je moet niet alles willen verklaren
Voor je het weet verklaar je elkaar de oorlog
Je moet van twee kanten komen om elkaar te ontmoeten
Je moet jezelf in de ander durven zien
Zonder in die ander te verdwijnen
Het kan opeens zomaar voor je staan het lijkt op iets om uit de weg te gaan
Dat is het vreemde van geluk je maakt het waar of je maakt het stuk
Het kan jou bedreigen het kan jou behoeden
Maar je moet van twee kanten komen om elkaar te ontmoeten
